اثربخشی مشاوره گروهی مبتنی بر تحلیل ارتباط متقابل بر دل‌زدگی زناشویی و صمیمیت زوجین

مقدمه: تحلیل ارتباط متقابل، تصویری از ساختار روان­شناختی انسان­ها به ما ارائه می­دهد که می­توان از آن برای افزایش صمیمیت و کاهش دلزدگی زناشویی استفاده کرد. پژوهش حاضر با هدف بررسی اثربخشی مشاوره گروهی مبتنی بر تحلیل ارتباط متقابل بر دل­زدگی زناشویی و صمیمیت زوجین انجام شد. روش­کار: جامعه آماری این مطالعه بالینی شامل کلیه زوجین شهر کرمانشاه در سال 1395 بودند که برای انتخاب نمونه از روش نمونه­گیری تصادفی ساده استفاده شد. تعداد 40 نفر (20 زوج) انتخاب و به صورت تصادفی در دو گروه آزمون و شاهد قرار گرفتند. تمام آزمودنی­ها، قبل و بعد از مداخله به پرسش­نامه­های دل­زدگی زناشویی و صمیمیت زناشویی و سوال­های مرتبط با ویژگی­های جمعیت­شناختی پاسخ دادند. مشاوره گروهی با رویکرد تحلیل ارتباط متقابل طی 10 جلسه­ی 60 دقیقه­ای و به صورت هفتگی اجرا شد. جهت تحلیل داده­ها از آمار توصیفی (میانگین، انحراف معیار، واریانس) و تحلیل استنباطی ( تحلیل کوواریانس) با بهره­گیری از نرم­افزار SPSS نسخه 22 استفاده شد. یافته­ها: بر اساس نتایج تحلیل کوواریانس تک­متغیره بین گروه آزمون و شاهد، تفاوت معناداری در نمره کل دلزدگی زناشویی (0001/0